چند سال پیش در یکی از درس های روان شناسی رشد جمله ای از نظریه ی رشد روانی -اجتماعی اریکسون خواندیم:
بدخیمی رشد از عدم رشد بدتر است.
امروز با یادآوری دوباره ی این جمله به این فکر کردم که یادم بماند بد مطالعه کردن از مطالعه نکردن هم بدتر است.برای کسی که تفکر کردن بلد نیست مطالعه راهی ست برای نادان تر شدن.
این روزها خیلی بیشتر از قبل به این فکر می کنم که چه کار کنم تا شبیه افرادی نشوم که
- مطالعه می کنند اما دانسته هایشان را به موقعیت های نا به جا تعمیم می دهند.
- مطالعه می کنند و ناقص می فهمند و بد منتقل می کنند.
- مطالعه می کنند و به اجبار می خواهند آنچه در حد فهم شان نیست را با آلوده کردن به تفسیرهای شخصی شان بفهمند.
- مطالعه می کنند و خواندن را با رسیدن به یقین برابر می دانند.
ما با نخواندن و نفهمیدن نادان می مانیم اما با خواندن و خواندن و بعد بد فهمیدن نادان تر می شویم.
2 پاسخ
ساجده جان اولا عنوان نوشته ت خیلی خوبه
و دوما چه خوب که در مورد این موضوع نوشتی ، حرفت کاملا درسته به نظرم خیلی خوبه که حداقل اگر خواستیم درمورد مطلبی که خوندیم و احساس کردیم حرفی درموردش برای گفتن داریم نظر بدیم ، بهتره عنوان کنیم که این صرفا نظر منه و ممکنه درست باشه و یا غلط و بعد در کنارش نظرات دیگران رو هم گوش بدیم تا کمک کنه بهتر درک کنیم
کسایی که بعد از مطالعه سعی میکنن به زور عقایدشون رو به دیگران تحمیل کنن و یا فوری در زمینه ی مطالعه ای که کردن ، مدعی میشن از رو مخ ترین ها هستن
بیشترشونم در زمینه ی روانشناسی مدعی هستن 😅
راضیه
اول بگم وقتی کامنت های تو رو اینجا می بینم کلی خوشحال میشم .
چند روز پیش داشتم فکر می کردم کاش می شد من و راضیه هر روز توی وبلاگ هامون بنویسیم و بیاییم راجع به نوشته های همدیگه بحث کنیم .
اینقدر دوست دارم این اتفاق بیافته که باورت نمیشه
چه اشاره ی خوبی کردی به اینکه اگه قرار هست راجع به موضوعی اظهار نظر کنیم بگیم این نظر شخصی منه
یادم افتاد به اینکه امروز داشتم راجع به طالس می خوندم توی کتاب تاریخ روان شناسی اثر هرگنهان. نوشته بود طالس میراث عقلانی پر مایه ای داشت . چقدر از این اصطلاح “میراث عقلانی پر مایه ” خوشم اومد.
نوشته بود طالس هر وقت راجع به موضوعی نظر می داد می گفت : ( نقل به مضمون )
این نظر منه حالا شما سعی کنید بهترش کنید.
جالبه که یه نفر بیش از ۶۰۰ سال قبل از میلاد چنین نظری داشته