درباره ی بدتر نکردن اوضاع

یکی از مراجعان من پسری ۲۶ ساله بود که بیش از هر چیز با احساسات و هیجانات خودش غریبه بود و عزت نفس به شدت شکننده ای داشت همین موضوع روابط عاطفی او با دیگران و خصوصا رابطه با نامزدش را متلاطم و پرتنش می کرد. با اینکه نسبت به تغییر خودش احساس نیاز می کرد اما نمی دانست چطور می توان آگاهانه روی این تغییر رفتار متمرکز شد به همین خاطر در روابط اش اشتباهات زیادی را مرتب تکرار می کرد .

یکی از ضعف های او این بود که نمی توانست مرز بین گستاخی و ابراز وجود را پیدا کند و ظاهرا ناخواسته اسباب رنجش نامزدش را فراهم می کرد .

ناتانیل براندن در کتاب روان شناسی عزت نفس می نویسد:

“ابراز وجود اگر آگاهانه نباشد هرگز ابراز وجود نیست ، رانندگی کردن در حالت مستی است …ابراز وجود با اندیشیدن شروع می شود “. احتمالا اگر کسی پیدا شود که خودش نداند مست است هر آسیب و تخلف در رانندگی را به عوامل بیرونی نسبت می دهد اما با این حال مراجع من فهمیده بود که ضعفی در خودش وجود دارد .چرا که متوجه شده بود رانندگی اش یا به عبارت بهتر راهی که برای ابراز وجود در پیش گرفته نامزدش را می ترساند اما هنوز نمی دانست مشکل از کجاست . او یاد گرفته بود به صورت واکنشی و سریع و در لحظه عکس العمل نشان دهد بدون اینکه به پیامد رفتارش فکر کند . کاری که در روابط عاطفی اش انجام می داد این بود که درست مثل یک راننده ی عاصی و عجول و بی حوصله دائم مرتکب تخلف های ریز و درشت می شد درواقع او اهمیت صبر و سکوت و طمانینه را نادیده می گرفت. درصورتی که یکی از ویژگی های روابط عاطفی رضایت بخش همین صبور بودن و زود قضاوت نکردن است. گاهی تنها به خاطر همین عجول بودن آنقدر در روابط عاطفی مان به طرف مقابل صدمه می زنیم که دیگر ادامه ی رابطه غیر ممکن می شود .

به عنوان اولین قدم برای تغییر به او گفتم :

فعلا هدف اول ات این باشه که اوضاع رو بدتر از این نکنی فقط همین

به این فکر کن که چطور میشه اوضاع روبدتر نکرد . به عنوان مثال از خودت بپرس حرفی که قراره بزنم طرف مقابلم رو خوشحال میکنه یا ناراحت ؟ و خودت به این سوال پاسخ بده و بعد تصمیم بگیر که حرفت رو بزنی یا نه

تغییر رفتار برای مراجع من فرایندی ناشناخته و مضطرب کننده بود او فکر می کرد به عنوان اولین قدم باید کاری خاص و بزرگ و متفاوت انجام دهد در صورتی که گاهی کوچک ترین قدم ها و جزئی ترین اقدامات مهم ترین کارهایی هستند که ما باید انجام دهیم کافی ست نگاه کردن به کیلومتر شمار را فراموش نکنیم .

2 پاسخ

  1. وای ساجده ی عزیزم چقدر حرفات بار آرامش‌بخش داره که من ازخوندن جملات تو وارد ذهنم روحم احساسشون می کنم

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

مطالب مرتبط