یادداشت های کوتاه

این روزها به کشف تازه ای رسیده ام : در دنیای مطلوب من، واژه ی  “تجربه” یکی از پرمعنا ترین و درخشان ترین واژه هاست

از آن دسته نوشته هایی که امروز می گویم کاش بیشتر نوشته بودم هر چند کوتاه و گزیده : به نظر می رسد احساس ارزشمندی

نوشتن را دوست دارم،فارغ از هر دستاورد و نتیجه ای،فارغ از اینکه خواننده ای حروف و کلمات و سطرها و بندها را بخواند یا اینکه

جمله ای ست منسوب به ماکس شلر _ فیلسوف آلمانی، که ساعت ها می شود در مورد آن بحث کرد یا طولانی در موردش نوشت.

رابطه ای که ما با مشاور و درمانگر داریم، رابطه ای خاص و منحصر به فرد است : در ابتدا به یک بستر و فضای

چند سال پیش در یکی از درس های روان شناسی رشد جمله ای از نظریه ی رشد روانی -اجتماعی اریکسون خواندیم: بدخیمی رشد از عدم

امروز این جمله را از  کتاب تذکره الاولیا عطار در کانال استاد محمدرضا شفیعی کدکنی خواندم و مثل خیلی از جمله های دیگر این کتاب،