روزمرگی ها

پیش نوشت :  این روزها حال و هوای کسی را دارم که انگار سال های سال از طبیعت دور بوده و حالا می خواهد تا

این روزهای اخیر مشغول گوش دادن به فایل صوتی رمان جای خالی سلوچ اثر محمود دولت آبادی بودم. اولین تجربه ی رمان خوانی به شیوه

بهار امسال در شرایطی از راه رسید که خسته تر از همیشه بودیم،خسته از دویدن ها و نرسیدن ها، خسته از اتفاقاتی که دیدنی نبودند

امروز قصد داشتم پست دیگری اینجا منتشر کنم،پستی راجع به یکی از موضوعات مورد علاقه ام در روان شناسی، اما همه چیز به شکلی پیش

چند روز پیش مشغول انجام کارهای روزمره بودم و مثل همیشه که وسط کار گوشی را هم چک می کنم نگاهی به استوری های دوستانم

اینجا خانه ی جدید من است.  هر چه فکر می کنم می بینم در نهایت واژه ی ” خانه” بهتر از هر واژه یا عبارت